kum tepelerinde gün batımı

önceden hep ileride çok büyük çok önemli bir insan olacağımı ve sultanahmet köftecisine gittiğimde bana not yazdırıp duvara asacaklarını düşünür, buna inanır ve motive olurdum. ama not yazmayı bırak bir de hesap ödedim. olamaaaz :d

şu an burnuma gelen tuvalet kokusunu saymazsak hayatımdaki en huzurlu tren yolculuklarından birini(prag-budapeşte) gerçekleştiriyorum an itibariyle. tren benim için özgürlük demek nedendir bilmem. keşke her yere trenle gidebilsek.

kahe

sevdanın hediyesii

beograd

bir takım işler

mesai sonrası atg squat kültürü

tam olarak bumesai bitsin çok sıkıldım

sweet home

su çizmeyi ne zaman giysem; mahallede çocukların yaptığı maça salça olup mutlaka topa vuran abiler gibi hissediyorum ajsjsjsn

foto karşılığı ceviz, aramızda anlaştık biz.