ah… anlık üsküdar. şu dizeleri aklımdan geçirmeme vesile olmuş bir fotoğraf oldu aynı zamanda. “şimdi kimsecikler varmaz yanıma, mü'minde yoksunum tek ve tenhayım.rüzgarlar silemez gözyaşlarımı,çöllerde kayıp bir yetim vâhayım.mescid-i aksa'yı gördüm düşümde,götür müslümana selam diyordu.dayanamıyorum bu ayrılığa,kucaklasın beni islâm diyordu.”

üsküdar. şimdi kimsecikler varmaz yanıma mü'minde yoksunum tek ve tenhayım rüzgarlar silemez gözyaşlarımı çöllerde kayıp bir yetim vâhayımmescid-i aksa'yı gördüm düşümde götür müslümana selam diyordu dayanamıyorum bu ayrılığa kucaklasın beni islâm diyordu.

güzel istanbul. kağıt kese kağıdına sarılmış bir sıyrımlık simitin bitmesiyle, buruşturulmuş kağıdın hışırtısına ek, iki avucun arasındaki basınçla kavuşturulmuş kağıdın çöpe gitmesiyle başlar manzaranın bir kaç saniye hak ediliş görüntüsü. her eylemin bir hak ediliş nedeni vardır. karşılığı varsa yaşamaktır anı acısıyla tatlıysa...

turşuhan koş birtanem rızzıııkkk zamanı.

(bkz: #161994745) eldivenlerim iğrenç ama arabam var kızlarrrrrr pozu:d

ayağını boarduna göre uzat temalı anlık.

evim evim güzel evim

misafir gelmiş hoş gelmiş:)

hello trabzon

hello trabzon

ehlikeyf

karaköy<3