cesaret nedir arkideş?her gün kendisine hırlayan havlayan varlığın dibine kadar yanaşıp fotosunu mu çekmek yoksa en ufak ısırışta kemiğini un ufak edeceğini bilidiğin halde gidip bi canın kafasını okşayabilmek yada tüm o kötü rahatsız edici mıncıklamalara rağmen iç güdülerine karşı gelip en ufak saldırganlık belirtisi göstermemek.aferim karabaş sana.

bazen kafamda baz istasyonları varmış gibi hissederim. öyle bir kafa. sonra söker atarım. çekilmez olurum. ahhaahahah

kedilerle kafayı bozmak demeyelim de melamet hırkasını dünyanın renklileri ile yıkayanları görünce gelen küskünlük diyelim .

iyi hissettiriyor

kuzey marmara. benim için bitmeyen bi roman. zihnimle bu kadar baş başa kaldığım bir an yok.

gece yürüyüşü

yeni bir güne, yeni bir yerde

yeni güne yeni bir yerde…

ah o ayrıntı…

“ biz değil mi ki ahbabıyız birbirimizin.”

bugün biraz müzik, biraz çekim ..

bugün biraz müzik, biraz çekim ..

bugün biraz müzik, biraz çekim ..

her mevsimde kafa dinlemelik.

işte bunlar hep boşluktan…notcuk: arkadaşlar boş olan kısım bu akşam yenmedi lütfen. bir iki çatal aldık yani.