pesperişan, ipişsiz, paspasaklı, fasfakir hâlde ekmek almaya gidiyorum.

hastane kitaplığının rafında denk geldim o kadar rahatlatıcı ki

hayır, shining filmi yeniden çekilmiyor, jack nicholson da burada değil. burası sadece kahve falan satan sıradan bir mekan. yani umarım öyledir. ve nedense içimden bir ses ortasında böyle kanlı su kurnası olan bi yerin yapacağı kahvenin berbat olacağını söylüyor..

bir kuş ekmek yiyor. sadece bu mu?bu ekmeğin kenarında kırarken dökülüp ona yapışan yumurta kabuğu vardı. yıllar sonra, yine, yumurta yerkenki o mide bulandırmasını bana yaşattığı için o geri kalan lokmayı yutamayacağımı düşünerek tabağın içine bırakmıştım. iki gündür unutuyordum onu tezgahın içindeki tabakta. bugün peçeteye sarıp çantama koydum. işe gelirken yürüdüğüm yoldaki kuşlara vermek niyetindeydim. hani şu geçen yıllarda içimdeki acılarla konuşurken kanatlarını çırpınca içimi açan kuşların olduğu o yola koyacaktım, ekmeği... o yola geldiğimde çantamda bulamadım onu ama. evde unuttum sandım yine, hayıflandım... dersaneye geldiğimde çantamdaki suyu çıkartırken "aa, getirmişim dedim." sevindim. buradaki kargalar da gelir yer bunu, dedim. sonra koydum ekmeği oraya.benim mide bulantıma sebep olan ekmeğin diğer kenarı: az önce birden fazla kuşun kavga ettiği bir ekmek oldu. vazgeçtiğimiz, bıraktığımız şeyler bir başkasının savaşı olabilir. ben bundan bugün bunu anladım. bizi hasta eden, dokunan şeyleri başkasının kıymetinde görmek mutluluk da verebilir. o kuşların karnını doyuruşunu izlemek güzel bir histi. bir şeyleri bırakmak ve o bıraktığın şeyin ardından gelen huzuru yaşamak gibi. ve daha birçok kelime, birçok sesi getirdi bana. kabuklu bir yumurtadan ne kadar çok ses çıktı böyle? o sesleri duyduğum için ve onun sesini duyabildiğim için ne mutlu bana / bize!

nereye gidersen git gökyüzü senindir.

mornik

mornik

mornik

anne böreği kokusuna uyandık bakalım )))

yeni bir güne melabagecikmeli yürüyüş:gecikmeli edit: dün akşama doğru çektiğim fotoğrafı fırlama yeğenimden ve işimden fırsat bulup ancak şimdi atabiliyorum. şu buçukluk sadece beni değil kafedeki herkesi peşinden koşturuyor :))

yeni bir güne melabagecikmeli yürüyüş:gecikmeli edit: dün akşama doğru çektiğim fotoğrafı fırlama yeğenimden ve işimden fırsat bulup ancak şimdi atabiliyorum. şu buçukluk sadece beni değil kafedeki herkesi peşinden koşturuyor :))

yeni bir güne melabagecikmeli yürüyüş:gecikmeli edit: dün akşama doğru çektiğim fotoğrafı fırlama yeğenimden ve işimden fırsat bulup ancak şimdi atabiliyorum. şu buçukluk sadece beni değil kafedeki herkesi peşinden koşturuyor :))

en güzel terapi arabayla uzun yol yapmak

kardeşlik..

renkler, renkler sadedüşler, düşler sadekutsal bir günde ben, sade.

renkler, renkler sadedüşler, düşler sadekutsal bir günde ben, sade.

renkler, renkler sadedüşler, düşler sadekutsal bir günde ben, sade.

biri bana nasıl fotoğraf paylaşıldığını öğretebilirse çok makbule geçer.