sabah güneşini meriçte doğurup pazartesi sendromunu bertaraf edip, ülkeye dair biraz da olsa umut yeşertebildim.akşam eve dönüp bilmem kaçıncı kez ım juli izleyebilirim.

sabah güneşini meriçte doğurup pazartesi sendromunu bertaraf edip, ülkeye dair biraz da olsa umut yeşertebildim.akşam eve dönüp bilmem kaçıncı kez ım juli izleyebilirim.

artık duramayız, kesinlikle ileri gideceğiz.geriye ise hiç gitmeyeceğiz. çünkü ileri gitmeye mecburuz. millet açıkça bilmelidir. medeniyet öyle kuvvetli bir ateştir ki, ona ilgisiz kalanları yakar ve yok eder..

1 nisan sabahına uyanmak

beklenen bahar sabahı

göt izliyorum sabah sabah.

uyandığımda bir arkadaşımın (kadın) bunu paylaştığını gördüm. hayret içindeyim; sanırım artık arkadaş değiliz.

bir uyuduk uyandık, hep kırmızı rota^^

aydinliga

gün doğumu

anlık türkiye

yaklaşık 2.5 saattir kuzenlerimle konuşuyorum, uzaktan sahur yaptık birlikte. biz türkiye'de onlar almanya'da…yarın oruç tutacaklarmış. dört kardeş evde yalnızlar, annesiz ilk ramazanları, annelerini bu yaz kaybettiler. babaları bu saate kadar gelmemiş, içmeye gitmiş yine.dedim ki bu gece onları yalnız bırakmayayım, birbirimize eşlik edelim. babam hallerine bakıp üzülünce bir şey yemeden uyumaya gitti. her ne kadar içim parçalansa da hallerine, bir şey belli etmeden neşelendirmeye çalıştım onları.bir anı mahiyetinde dursun burda…

umut :)

kalkıp kavurdum.

kalkıp kavurdum.